Εύβοια 24/08/2025
2025-08-25
Χθες το πρωί απολαμβάναμε το μπάνιο μας σε μία παραλία της Βόρειας Εύβοιας, γύρω στις 2 ήρθε η ώρα να φύγουμε.Ετοιμαζω τα πράγματα τα φορτώνω στο αυτοκίνητο και βάζω μπρος την μηχανή, ξαφνικά μία κυρία με μία μικρή όμορφη έφηβη πλησιάζει την Βίκυ που μάζευε τα τελευταία και άρχισε να της μιλάει ενώ εγώ είμαι στο αυτοκίνητο και περιμένω, ακούω τη φωνή της Βίκυς να μου λέει Γιώργο, έλα λίγο σε παρακαλώ βγαίνω και εγώ,πλησιάζω την μικρή με τη μαμά της και μου συστήνονται μέσα στα αστραφτερά χαμόγελα,
Σε ευχαριστώ πολύ μικρή μου - μου έδωσες μια πανέμορφη ανάμνηση και κουράγιο να συνεχίσω τον αγώνα που ξεκίνησα και συγνώμη που κόλλησα και δεν σε πήρα μια ζεστή αγκαλιά !
" Γιώργο η μικρή ήθελε να σου μιλήσει είσαι ο διασώστης της!!
Θυμάσαι πριν πολλά χρόνια στην ίδια ακριβώς παραλία στα ίδια ακριβώς δεντράκια όπου το μικρό δαχτυλάκι είχε πιαστεί στην καρέκλα και είχε τραυματιστεί?"Ένιωσα τόσο αμήχανα μα τόσο όμορφα !
Μου δείχνει λοιπόν το μικρό σημαδάκι που έμεινε να της θυμίζει πάντα αυτή τη στιγμή και το μυαλό μου γύρισε 12-13 χρόνια πίσω όπου ένα εξίσου όμορφο πρωινό είχαμε ακούσει τα κλάματα της μικρής τότε και έτρεξα να βοηθήσω, δίνοντας τις Ά Βοήθειες στο τραύμα της σταματώντας την αιμορραγία & επιδένοντας της το αρκετά τραυματισμένο δακτυλάκι της,για να πάει στο νοσοκομείο,και να το περιποιηθούν κατάλληλα.
Σε ευχαριστώ πολύ μικρή μου - μου έδωσες μια πανέμορφη ανάμνηση και κουράγιο να συνεχίσω τον αγώνα που ξεκίνησα και συγνώμη που κόλλησα και δεν σε πήρα μια ζεστή αγκαλιά !
